Forum jest nieaktywne!!!

Adam · Gość

Bracie Zbigniewie! Od jakiegoś czasu chciałem radykalnie zmienic swoje życie, ponieważ nie postępowałem godnie prawdziwego chrześcijaninia. Chciałem się zbliżyć do Boga i próbowałem.. Wpadłem nawet w trans codziennego czytania Pisma Św., chodzenia na msze, słuchania internetowych kazań itp i nagle czuję,że to wszystko nie ma sensu, znowu nie wiem czy wierze, nie czuje Pana Boga jak wczesniej.. Mam dosc takiej huśtawki religijnej.. Co robic?

br. Zbigniew · Wysłany: Wto 15:16, 29 Mar 2011 Temat postu: Re: Wiem, że nic nie wiem

@Adam
Piszesz o przgnieniu nawrócenia i własnych próbach osiągnięcia "celu". To co piszesz o religijnym "transie" i huśtawce wiary pokazuje z jak poważnym zmagania doświadczasz. Wiara jest łaską, a drogi Boże nie są drogami ludzkimi. Wiara uczy nas, że Bóg nagradza wytrwałość i pokorę. "Pan pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje"(Jk 4,6) oraz "wytrwałość rodzi wyprubowaną cnotę"(Rz 5,4). Wielu świętych miało podobne rozterki, poczucie braku sensu, braku Obecności Boga, jego milcznia. Są błogosławieni, bo przeżyli w pokorze tę prubę wołając za Panem: "Boże mój, dlaczegoś mnie opuścił?" (Ps 22). Kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. Bóg nie poskąpi łąski wiernym we właściwej chwili - po stokroć otrzymają tu na ziemi, wśród ucisku i życie wieczne odziedziczą.
Bóg nie jest automatem - wrzucasz modlitwę, masz religijne cukierasy... Bóg jest osobą, do której można mieć żal, że nie odpowiada. Ale jest Paem, a my ludźmi - On zna sens tego, co Cię spotyka. Dojdź z nim do zgody, puki jesteś w drodze. Zaufaj mu.
Wiara zakłada "skok" w nieznane, w tajemnicę Boga. Wołaj i nie ustawaj, ćwicz sięw pokorze i ufności. On jest Ojcem, nie tyranem i sadystą. Zna włlaściwą miarę i odpowie, obdarzy cię łąską harmonii, pokoju i radości.
Niech Pan obdarzy Cię pokojem+